sırf alay etmek için sözlüye kaldıran öğretmen

-evet çocuğum. mantıksal bir çıkarsamayla nietzsche'nin perspektivizme kazandırdığı postyapısalcılık hakkında bizlere ne anlatabilirsin? +örtmenim annem pazara gitti kardeşime baktığım için çalışamadım. -kendini de unutsaydın ya evladım. +örtmenim o başka bir konunun repliği. -hey neye gülüyorsun sen. söyle biz de gülelim. +te allam uçmuş bu. -yarın velin gelecek duydun mu? +yav he he sensin tamam.

ben genelde yazılı sınav yapıyordum.

hem egosunu tatmin eden hem de küçük süprizlerle öğrencilerini heyecanlandıran öğretmendir.

lise 11'de dersime giren geometricidir bu kadın, ulan beni kaldirmasin diye siraya pusarım hedef kuculturum yinre beni tahtaya kaldırır ve kalkarken 30 laf sokar, soruyu çözmeye çalışırken(zaten cozemiyecegimi bildiği için) 30 laf atar , sırada giderken 30 laf atar ve en son - haneme bi - daha atar ve günü kapatirim

öğrencinin kopyayla ya da aniden gelen bir ilahi güçle hocayı göt edebilme fırsatına sahip olduğu olaydır

egosu yüksek olanın beyni küçük olurmuş. o ego ne kadar yükselirse o beyin o kadar küçülür, bir madde ne kadar küçülürse göte girmesi de bir o kadar kolaylaşır. yani gün gelir küçümseyeceğin insan sana öyle bi sokar ki egonu şaşmışa dönersin. sırf bir şeyler biliyorsun diye her şeyi bilmiyorsunuz ey öğretmenler. isminize yakışanı yapın. emanetlerinize insan gibi davranın.

bu stres ileride erken bosalmayı tetikliyor

birinci sınıfta kalk yüze kadar say demişti daha yeni gelmişiz millet bi elinde kaç parmak olduğunu bilmiyor, 326'ya kadar saydıydım da göt olduydu pezevenk. dört işlemi yapabilen 2 çocuk vardı sınıfta sen de onlardan birini seçtin cemal hocam ahahaha koydum mu?

sözlüye kaldırıp diğer öğrencilerin dalga geçmesini beklemekten iyidir.

Bunu yapan hocanın ben.. Yani senin işin öğretmek ama sen daha kendin bir şeyleri öğretememişsin kaldı ki bu çocuğa bir şekilde faydalı ol Hocanın göt olma ihtimali yüksek ancak bu lise dönemi için çok iyi, üniversitede ise tavsiye etmiyoruz sonra okul bitmez

sırf alay etmek için mi yoksa ona özgüven kazandırmak için mi bilmem, okulun tek kekeme öğrencisini zırt pırt sözlü yapardı tarihçi. hoş, zaten kendisine pek gerek kalmaz, diğer talebeler garibanla yeteri kadar dalgasını geçerdi. "allah'ı var, iyi kekeliyor" deyip sessiz kahkahalar atardı yanımda oturan sığır. ondan tiksinirdim. öğretmen ise, tahta önünde nefes nefese bir şeyler mırıldanan çocuğu hep kayıtsız bir tavırla dinlerdi. ojesine üfler, makyajını tazeler, arada sırada dalgın dalgın tebessüm ederdi. beş dakikalık konuyu on beş dakikada anca anlatıp kan ter içinde kalmasına hiçbir zaman aldırmaz, her "bitirdim hocam" cümlesini duyduktan sonra sinirlerimi yerinden hoplatan, acaba şaka mı yapıyor diye uzun uzun yüzünü incelememe sebep olan o direktifi ne pahasına olursa olsun illa ki verirdi: -anlamadık veli. hadi baştan, bir daha...

Benle üniversitede bir hoca çalıştığım için dalga geçmişti. Maddi durumumuz yoktu o zamanlar. İşe gidiyordum sabah. Akşam da ikinci öğretimlerle derse giriyordum. Bütün hocalardan izin aldım bu konuyla alakalı. Derslere girmeye başladım. Bir iş dönüşü otobüs tek yolcu olduğum için yarı yolda bıraktı. Okul dağ başında. Başka otobüse bindim, derse 5 dakika sadece geç kaldım. O hocanın dersiydi, bir aksilik olacağını sezdim bakışlarından. Hoca sınıfa soru soruyor eee sen söyle diye gözlerini bana dikiyor. Cevaplıyorum, doğru olmasına rağmen "salak" diyor. Bir oldu, iki oldu. Hocadan herkes tırstığı için kimse gıkını çıkarmıyor. Halbuki sınıf da farkında. Aklı başında bireyler. Artık sinirlerime hakim olamayarak hocayla tartışmaya girdim. Çalıştığım için beni sınıfta küçük düşüremeyeceğini, herkesin maddi gücünün aynı olmadığını, insan olmadığını falan söyleyip sınıfı terk ettim. Ne sınavına girdim, ne dersine. Dersi ona rağmen geçmişim.